St. Antonius Abt Volkel

de geschiedenis van de kerk

De St.-Antonius Abtkerk is een driebeukige basiliek uit 1938 met een markante westtoren van vier geledingen. De toren wordt bekroond door een geknikt tentdak. Architect J. van Halteren (1893-1973) koos voor baksteenbouw in een gotiserende stijl. Dat wil zeggen dat gotische stijlkenmerken, zoals spitsbogen, aanwijsbaar zijn zonder dat de gotiek in alles leidend is geweest. De architect was een leerling van H.W. Valk en dat is aan zijn ontwerp af te lezen.

Aan weerszijden van de toren bevinden zich de doopkapel en de Mariakapel met lessenaarsdaken, die min of meer aansluiten bij de daken van de zijbeuken. Ook de dwarspanden hebben lessenaarsdaken, evenwijdig aan de daken van het schip en de koorpartij. De hogere koorpartij wordt aan de oostzijde afgesloten door een beduidend lagere apsis.

Het schip is relatief breed en de zijbeuken fungeren als smalle loopgangen. Dit is een kenmerk van een ‘volkskerk’ of ‘christocentrische kerk’, een gebouwtype dat in de jaren twintig en dertig van de twintigste eeuw gangbaar was. De bedoeling was het zicht op het altaar te verbeteren en zodoende ook de betrokkenheid van de gelovigen bij de liturgie.

Karakteristiek zijn de natuurstenen kapitelen uit 1947 met reliëfs van Albert Meertens (kapiteel = bovenste deel van een pijler of zuil). Voorgesteld zijn Bijbelse en kerkhistorische onderwerpen.

meer informatie:

• reliwiki
• Monumenten in Nederland, Noord-Brabant. Uitgave door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (voorheen Rijksdienst voor de Monumentenzorg)
• Volkel: van kapel tot kerk, geschiedenis van een Brabantse parochie. Eigen uitgave t.g.v. het 40-jarig bestaan van de parochiekerk in 1978, Hans Sluijters en Jan Buur.

volgende : de glazeniers