Andreas en Antonius van Paduakerk Oostelbeers
geschiedenis van de kerk
De geschiedenis van de parochiegemeenschap te Oostelbeers begint rond 1200. In 1207 wordt voor het eerst een kerk van Oostelbeers vermeld. Deze stond op de plek waar nu de Oude Toren staat.
In 1648, tijdens de Reformatie, wordt de katholieke eredienst verboden. De kerkgebouwen komen in handen van de hervormden. De katholieken vieren hun verboden erediensten heimelijk in schuren, de zogenoemde schuurkerken. Vaak wordt dat gedoogd door het gezag. De schuurkerk van Oostelbeers bevond zich op de hoek van de Kerkstraat en de Driehoek. De grondcontouren van de kerk zijn ter plekke nog zichtbaar.
Tijdens de Napoleontische tijd, eind 18e / begin 19e eeuw, wordt het verbod opgeheven. De kerkgebouwen komen weer in handen van de oorspronkelijke eigenaar,
de katholieke gemeenschap. Daar de hervormden beperkt in aantal zijn, worden de kerken meestal in verwaarloosde staat teruggegeven. In de loop van de 19e eeuw
wordt besloten nieuwe kerken te bouwen, ook in Oostelbeers.
Er wordt teruggegrepen naar de grootse gotische stijl uit de middeleeuwen. De stijl van de nieuwe kerken wordt neogotisch genoemd.
De H.H. Andreas en Antonius van Paduaparochie bestaat sinds 1853. In 1852-1853 wordt op de plaats waar in 1207 een kerk was gebouwd een nieuwe kerk gebouwd in
neogotische stijl. Het ontwerp is van architect P. Boots en valt onder de noemer Waterstaatskerk. Waterstaatskerk is de benaming voor Nederlandse kerkgebouwen die
tussen 1824 en 1875 met financiële steun van de landelijke overheid werden gebouwd. Het ontwerp en de bouw van dergelijke kerken was onderhevig aan de goedkeuring
en controle door ingenieurs van het ministerie van Waterstaat.
Het begrip Waterstaatskerk is niet verbonden aan een bepaalde bouwstijl. De pastorie wordt niet naast de kerk maar aan de overkant van de Kerkstraat gebouwd.
De kerk heeft geen toren. Pas in 1893 wordt deze tegen de kerk gebouwd naar ontwerp van architect Caspar Fransen.
De huidige H.H. Andreas en Antonius van Paduakerk aan de Kerkstraat wordt in 1934 gebouwd. Het oude kerkgebouw is te klein geworden en het parochiebestuur besluit
een nieuwe kerk te bouwen, naast de 19e-eeuwse pastorie aan de overkant. Architect M. van Beek krijgt de opdracht de nieuwe kerk te ontwerpen.
De oude kerk wordt in WO-II zwaar beschadigd en moet worden gesloopt. De toren blijft gespaard.
meer informatie :
volgende : de architectuur
