Montfortanenklooster Groot Bijsterveld, Oirschot

Patroonheilige Louis-Marie Grignion de Montfort
(1673-1716)

Zijn oorspronkelijke naam luidt Louis Grignion. Hij is geboren in Montfort-sur-Meu in het Franse Bretagne. De toevoeging van Marie in zijn naam is als eerbetoon aan de Heilige Maria, en van Montfort aan zijn geboorteplaats.

Vanaf zijn 12e jaar gaat hij naar de Jezuïetenschool in Rennes (Bretagne). Verscheidene priesterleraren zijn het missiewerk en de Mariadevotie (verering van Maria, de moeder van Jezus) zeer toegedaan. Dit heeft grote invloed op de levensloop van Louis Grignion. Als twintigjarige gaat hij naar Parijs. Aan de Sorbonne volgt hij twee jaar lang colleges om daarna de studie theologie te volgen aan het seminarie Saint-Sulpice.

In 1700 wordt hij tot priester gewijd en aangesteld als pastoor in Nantes. Niet zijn wens, want zijn hart gaat uit naar prediking, bij voorkeur onder de armen, zieken en gebrekkigen.

Hij ontmoet Madame de Montespan die hem uitnodigt om in Poitiers aalmoezenier (geestelijk verzorger) te worden in het Hôpital Général, een instelling voor arme, gevangen bedelaars. Waarschijnlijk door conflicten verlaat Grignion Poitiers.

Hij komt terecht in Parijs in een door Vincentius a Paulo gestichte Hôpital voor armen. Na enkele weken wordt hij ontslagen om onbekende reden. Veel van zijn vrienden verliest hij; zij kunnen niet meegaan in zijn heftige beleving van zijn christelijk geloof en zijn wijze van Mariadevotie.

Na een in armoedige omstandigheden doorgebracht jaar in Parijs keert hij op uitnodiging weer terug naar Poitiers, waar hij directeur wordt van het Hôpital Général.Hij maakt kennis met de daar werkzame Marie-Louise Trichet, een toegewijde christin. Samen met een vriendin, Catherine Brunet, sticht zij de Congregatie Filles de la Sagesse (Dochters van de Wijsheid), die zich gaat toeleggen op ziekenzorg en onderwijs.

Louis-Marie Grignion de Montfort staat een hervormingsstijl voor ogen, die niet alleen Marie-Louise de Trichet tegenstaat, maar ook de bisschop van Poitiers. Deze gelast Monfort zijn directeurspost te verlaten.

Dit wordt het startpunt voor hem om zich te gaan richten op het volksmissiewerk. In de buurt van Poitiers organiseert hij processies en tot de verbeelding sprekende rituelen, waarmee hij veel publiek trekt, dat hierin op- en meegaat. De bisschop van Poitiers legt nu Monfort het verbod op om in het gehele bisdom Poitiers te prediken.

De volgende stap van Montfort is een audiëntie aanvragen bij de paus in Rome. Deze draagt de bezielde prediker op om in Frankrijk zijn missiewerk voort te zetten. Dit brengt Montfort weer terug naar zijn geboortegrond, Bretagne, waar hij samenwerkt met de missionaris pater Jean Leuduger.

Na enkele maanden reeds verlaat Montfort deze post om samen met twee lekenbroeders naar Nantes te vertrekken. Hier verricht hij succesvol zijn missiewerk, welke hem eindelijk bekendheid geeft. In zijn zendingsdrang laat hij een hoge Calvarieberg bouwen, welke hij door de bisschop wil laten inzegenen. Op bevel van de koning moet de Calvarieberg worden afgebroken, zodat ook de bisschopsinzegening geen doorgang vindt. Dit betekent het einde van het zendingswerk van Montfort, die het bisdom moet verlaten.

Enkele jaren later, in 1711, nodigt de bisschop van La Rochelle Louis-Marie Grignion de Montfort uit om te prediken in de departementen Charentes en Vendée (West-Frankrijk). Hier blijft hij werkzaam tot aan zijn dood in 1716.

In dit deel van Frankrijk schrijft hij, naast zijn werk als prediker, de regels voor de op te richten Compagnie de Marie (Gezelschap van Maria), een kloostercongregatie, welke bekend wordt als de Congregatie der Montfortanen en de Congregatie der Dochters van Wijsheid. Ook laat hij enkele werken over de Mariadevotie het licht zien, evenals enkele hymnen (lofzangen). Tevens richt hij hier het onderwijs voor armen op en weet Marie-Louise Trichet en Catherine Brunet over te halen zich bij hem te voegen. Daarmee wordt de Congregatie der Dochters van Wijsheid een feit.

In zijn laatste levensjaren, in La Rochelle, moet hij echter toezien hoe weinig weerklank zijn visie op hervormingen ondervindt.
Na zijn dood vormen zijn mannelijke volgelingen de kern van de latere Congregatie der Montfortanen, Sociétas Mariae Montfortana (SMM).

Louis-Marie Grignion de Montfort wordt in 1947 heilig verklaard. Zijn feestdag is op 28 april.

meer informatie :

volgende : Glazenier en kunstenaar Jaap Min

vorige : Geschiedenis montfortanenklooster Groot Bijstervelt