St. Remigius, Lithoijen
de geschiedenis van de kerk
In de twaalfde eeuw heeft Lithoijen, dan nog Litta of Klein-Lith genaamd, een tufstenen kerkje dat aan de H. Remigius is gewijd. De patroonheilige van het kerkje houdt verband met het feit dat Lithoijen tot het rechtsgebied behoorde van de abdij Saint Remi in Reims (F).
Het patronaatsrecht (recht op pastoorsbenoemingen) gaat in 1613 over van de abdij van Saint Remi op de norbertijner abdij van Berne in Heeswijk. Tot op de dag van vandaag bestaan er nauwe banden met deze abdij.
Na de Reformatie valt het kerkje in 1648 toe aan de gereformeerden. De katholieken krijgen na verloop van tijd toestemming een schuurkerk te bouwen. Deze was gesitueerd op de plek van de huidige dorpskern.
De schuurkerk wordt in de tweede helft van de negentiende eeuw vervangen door een zogenoemde waterstaatskerk. Dat is een kerk die wordt gebouwd door het Ministerie van Waterstaat. In 1900-1902 verrijst de huidige neogotische St.-Remigiuskerk op de plaats van het oude kerkje. De waterstaatskerk wordt gesloopt. Het ontwerp van de nieuwe kerk is van Caspar Franssen (1860-1932) uit Roermond, een leerling van de bekende architect P.J.H. Cuypers. Bouwpastoor is de norbertijn H. van den Berg.
Het bakstenen kerkgebouw is een pseudobasiliek (kerk met verhoogde middenbeuk maar zonder lichtbeuk) met gemetselde gewelven en een driezijdig gesloten apsis. Er zijn geen transepten. De toren heeft speklagen van gele baksteen. Aan de zuidzijde van de toren is een traptoren aangebouwd. Sinds 2000 is het kerkgebouw een rijksmonument.
meer informatie :
volgende : de glazenier
