St.Sebastianuskerk Herpen
de geschiedenis van de kerk
De vroegste vermelding van een kerk in Herpen dateert uit de Karolingische tijd. Rond 870 wordt het patronaatsrecht (recht op pastoorsbenoemingen) van de parochiekerk van de heerlijkheid Herpen aan de bekende benedictijnenabdij in het Duitse Lorsch (destijds Lauressam) geschonken.
De huidige St.-Sebastianuskerk (tweede patroon: Hubertus) is driebeukig. Door het ontbreken van een transept sluit het schip rechtstreeks aan op het priesterkoor. Het oudste deel van het gebouw is de veertiende-eeuwse toren. Deze toren van drie geledingen heeft geen steunberen. Blindnissen verlevendigen de muurvlakken. Aan de rechterzijde bevindt zich een traptoren.
De middeleeuwse kerk is in 1907 door Caspar Franssen verbouwd. Het schip – met bundelpijlers – is toen op dezelfde hoogte gebracht als het laat vijftiende-eeuwse koor, dat twee traveeën telt. In hetzelfde jaar is de kerk uitgebreid met de sacristie aan de rechterzijde, de zusterkapel aan de linkerzijde (thans kerkzaaltje), alsmede de Maria- en doopkapel aan weerszijden van de toren.
De middeleeuwse gewelfschilderingen die in 1907 in het koor zijn ontdekt en sterk gerestaureerd, tonen heiligenfiguren, onder wie Sebastiaan, en engelen met de lijdensattributen. Dit voor Noord-Brabant zeldzame kunstwerk is vervaardigd in opdracht van Philipp von Kleve, Herr zu Ravenstein (1456-1528), wiens wapen erin opgenomen is.
meer informatie :
volgende : de glazeniers
